H 14η Ιουλίου, επαναστατική ημέρα στο Παρίσι που καθιερώθηκε ως εθνική εορτή, συνδυάζει σήμερα την επισημότητα στρατιωτικών παρελάσεων με την φιλικότητα χορών και βεγγαλικών. Η κατάληψη της Βαστίλλης, στις 14 Ιουλίου 1789, εορτάζεται στη Γαλλία πάνω από έναν αιώνα.
Η κατάληψη της Βαστίλλης
Το ξεκίνημα της γαλλικής Επανάστασης, βρίσκει το Παρίσι σε μεγάλη αναστάτωση. Την άνοιξη του 1789, οι εκπρόσωποι του κλήρου και των ευγενών δεν θέλησαν να συμμετάσχουν στη σύγκληση των Γενικών Τάξεων. Τούτο οδήγησε τους εκπροσώπους της Τρίτης Τάξης (καλλιεργητές της γης και αστούς), στην ανακήρυξη της συνέλευσης των τάξεων σε Εθνική Συντακτική Συνέλευση. Τον Ιούλιο, ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ φέρνει νέα στρατεύματα και αποπέμπει τον δημοφιλή υπουργό οικονομικών Ζακ Νεκέρ. Το πρωΐ της 14ης Ιουλίου, ο λαός του Παρισιού καταλαμβάνει τα όπλα και κατευθύνεται προς ένα παλιό βασιλικό κάστρο, την Βαστίλλη. Μετά από αιματηρούς πυροβολισμούς, καταλαμβάνει το φρούριο και ελευθερώνει τους φυλακισμένους που ήταν μέσα.
Η άλωση της Βαστίλλης αποτελεί την πρώτη νίκη του γαλλικού λαού κατά ενός συμβόλου του Παλαιού Καθεστώτος. Το κτήριο της Βαστίλλης κατεδαφίστηκε πλήρως τους μήνες που ακολούθησαν.
Η "εορτή της Ομοσπονδίας ", στις 14 Ιουλίου 1790, εορτάζει με μεγαλοπρέπεια τα πρώτα γενέθλια της επανάστασης.
Η εθνική εορτή
Στη συνέχεια, ο εορτασμός της 14ης Ιουλίου εγκαταλείπεται μέχρι την Τρίτη Δημοκρατία, όπου ο Λέων Γαμβέττας, επιθυμεί να εορτάσει τα θεμέλια του καθεστώτος. Με πρόταση του βουλευτή του Σηκουάνα, Benjamin Raspail, ο νόμος της 6ης Ιουλίου 1880 καθιερώνει την 14η Ιουλίου ως εθνική εορτή της γαλλικής Δημοκρατίας.
Τονίζεται εξαρχής ο πατριωτικός και στρατιωτικός χαρακτήρας της εκδήλωσης, με σκοπό την ανόρθωση της Γαλλίας μετά την ήττα του 1870. Το γεγονός αφορά όλους τους δήμους. Η εορτή ξεκινά με μια μεγάλη παρέλαση με πυρσούς, στις 13 Ιουλίου, το βράδυ. Την επομένη, οι καμπάνες της εκκλησίας και οι κανονιές ανακοινώνουν την παρέλαση, την οποία ακολουθούν ένα γεύμα, θεάματα και παιχνίδια. Οι χοροί και τα βεγγαλικά συμπληρώνουν τον εορτασμό.
Μετά την λιτότητα που ακολούθησε τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, η 14η Ιουλίου 1919 εόρτασε μεγαλόπρεπα την νίκη. Με το ίδιο πνεύμα, η 14η Ιουλίου 1945 εορταζόταν τρεις μέρες πριν.
Η 14η Ιουλίου σήμερα
Η εορτή της 14ης Ιουλίου γνωρίζει πάντα μεγάλη επιτυχία. Στο Παρίσι, η παραδοσιακή στρατιωτική παράδοση στα Ηλύσια Πεδία αποτελεί αντικείμενο σχολαστικής προετοιμασίας. Παντού γίνονται χοροί, φωταγωγίες και βεγγαλικά.
Οι πρόεδροι της 5ης Δημοκρατίας έφεραν κάποιες αλλαγές στη διεξαγωγή των εορτασμών της ημέρας. Για να ξανασμίξει με την παράδοση του επαναστατικού Παρισιού, ο Πρόεδρος Ζισκάρ Ντ’Εστέν έκανε παρέλαση των στρατευμάτων ανάμεσα στην πλατεία της Βαστίλλης και την πλατεία Δημοκρατίας.
Υπό την προεδρία του Φρανσουά Μιττεράν, η 14η Ιουλίου 1989 υπήρξε μια δυνατή στιγμή του εορτασμού των διακοσίων χρόνων της Γαλλικής Επανάστασης. Πολλοί ξένοι αρχηγοί κρατών παρακολούθησαν την «Μασσαλιώτιδα», ένα θέαμα του Ζαν-Πωλ Γκουντ (Jean-Paul Goude).
Το 1994, γερμανοί στρατιώτες του κοινού στρατιωτικού σώματος, Eurocorps, συμμετέχουν στην παρέλαση στα Ηλύσια Πεδία σε δείγμα συμφιλίωσης.
Από την εκλογή του Προέδρου Σιράκ, πολλοί νέοι απ’όλη τη Γαλλία και στρατιωτικοί, είναι καλεσμένοι στην δεξίωση που δίνεται στον κήπο του προεδρικού μεγάρου στα Ηλύσια Πεδία μετά την παρέλαση.
Ας παρακολουθήσουμε και ένα σχετικό με τη Γαλλική Επανάσταση βίντεο για να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνθήκες που ευνόησαν το ξέσπασμά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου